պեոտ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pɛˈɔt]
վանկեր՝ պե•ոտ
- Վան՝ ծառի՝ փայտի փուտ, փտախտ, ցեց ◆ Մեր իկյին մնացե անտեր, կելուկ խոտ խեխտեց թըփինք ու ափնիք, պեոտ մեր խավողի կոճեր։ ԱՏՍ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։