պեչարա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pɛt͡ʃʰɑˈɾɑ]
վանկեր՝ պե•չե•րա
- Վան՝ լաստ ◆ Ծովուն խավքմ կ՛էր, անան էր Անոր, Վզիկն էր էրկու, սրտիկն սևավոր, կապեմ պեչարեն, էրթամ խետ ինոր, էն իմ դարդ կիտեր, Ես էլ կեո ինոր։ ԱՏՍ
- Մուշ՝ փոքր՝ առանց անիվի գութան
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։