պզկալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ պ(ը)զ•կալ
- Խարբերդ՝ զգեստից ջուրը կաթիլ-կաթիլ քամվել, մզվել
- Պոլիս, Խարբերդ՝ բխել, կաթիլ-կաթիլ դուրս հոսել (ջրի կամ այլ հեղուկ նյութի մասին)
Արտահայտություններ
խմբագրել- ոսկորներեն յուղ կպզկար - Պոլիս՝ շատ էր ուրախանում, հրճվում էր ◆ Ամեն տեսնելուն հարսի պես երեսին կխնդար, ոսկորներեն յուղ կպզկար։ (Թլկատինցի)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։