Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)զ•տալ 

  1. Արարատյան, Մուշ, Վան՝ բարակ ձայնով նեղ անցքից դուրս հոսել (հեղուկների մասին) ◆ Տիկը պատռվեց, գինին պզտաց: Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։