Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)թ•պ(ը)•թուն 

  1. կոտրատվելու` ձաքձքելու ձայն, պթպթոց ◆ Կառնե զչվան կերթա, կը փաթե թագավորի յօդեն բոլոր, զմեջք կիդա դեմ, օր կը շալկե` պթպթուն կառնե լօդի յառիք, գերներ կը խախտին, պատեր ու քարեր գընկնա։ ՀժՀք

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։