Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)•ժիկ 

  1. Վան՝ խորովածի մի տեսակ ◆ (Խաթմամեն) անթրոց կառնի թոներ կ'խառնի, ճիժ, պիժ լիցվեր կլխուն պըժիկ կուզին։ ԱՏՍ
  2. Խարբերդ՝ (եփած)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։