պժիկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pʒik]
վանկեր՝ պ(ը)•ժիկ
- Վան՝ խորովածի մի տեսակ ◆ (Խաթմամեն) անթրոց կառնի թոներ կ'խառնի, ճիժ, պիժ լիցվեր կլխուն պըժիկ կուզին։ ԱՏՍ
- Խարբերդ՝ (եփած)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։