պիլիկ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պի•լիկ 

պիլիկ 1

1. Պոլիս՝ հավ
2. հնդկահավ
3. Տրապիզոն՝ սագի ճուտ
4. փոքր երեխա
5. Լոռի՝ դատարկ, հասարակ, փոքր ◆ Տղամարթ ես, պիլիկ բանի եդնա չեն ընգնիլ։ Զ

Արտահայտություններ

1. պիլիկ մատ - Նոր Նախիջևան՝ ճկույթ

պիլիկ 2

1. այրական զորություն չունեցող, տղամարդությունից զուրկ ◆ Գինոտը պիլիկ ա։ Սահակ Ամատունի
2. բան ու գործի անընդունակ, անշնորհք ◆ Ինչ իլիկը, ինչ պիլիկը, ինչ իր մանողը։ Սահակ Ամատունի
3. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ ծալը պակաս, ցանցառ

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։