պիծակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [piˈt͡sɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ պիծակ
վանկեր՝ պի•ծակ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԾագումն անհայտ է։ Պարզ չէ, թե որևէ կապ ունի արդյոք հնդեվրոպական *bhei- «մեղու» կամ *(s)p(h)ēi- «սուր, սուր փայտ» արմատների հետ։
Գոյական
- խայթող թաղանթաթևավոր միջատ
- (անսբ․) արյունածոծ միջատների ընտանիք երկթևանիների խմբից
Հոմանիշներ
խմբագրել- (կենդբ․) ձիապիծակ, անասնապպիծակ, շնաճանճ, իշամեղու, կրետ, բոռ, բոռեխ, գոռեխ, թռիժան (գվռ․)
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | պիծակ(ը) | պիծակներ(ը) |
| Սեռ. | պիծակի | պիծակների |
| Տր. | պիծակի(ն) | պիծակների(ն) |
| Հայց. | պիծակ(ը) | պիծակներ(ը) |
| Բաց. | պիծակից | պիծակներից |
| Գործ. | պիծակով | պիծակներով |
| Ներգ. | պիծակում | պիծակներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Հենրիկ Բադեյան, Կենդանիների վարակիչ հիվանդություններին վերաբերող տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, 2003 — 218 էջ։