պիճիկ
Հայերեն բարբառային բառ
պիճիկ 1 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [piˈt͡ʃik]
վանկեր՝ պի•ճիկ
- Կարին, Ղարաբաղ, Կեսարիա՝ փոքրիկ, պուճուր, պզտի ◆ Պիջի աղջի, զալմ ես։ Էակ Այ աղջիկ, աղջիկ, պեճելիկ աղջիկ։ Մեկ դու դուրս էլի ակռեքդ ի տեսնեմ։ Ահ
- Խարբերդ՝ երեխա
- Կեսարիա՝ հորթուկ
- Մեղրի՝ քիչ
- Կարին՝ չնչին՝ աննշան վճարով ◆ Ես երթամ այդի քաղաքը պիճիլի տեղըմ գտնիմ, աշխատեմ, ապրինք։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ խմբագրել
Հայերեն բարբառային բառ
պիճիկ 2 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [piˈt͡ʃik]
վանկեր՝ պի•ճիկ
- Ղարաբաղ՝ ճախարակի իլիկի վրա մի քիչ փաթաթված թել
- տե՛ս պճիկ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։