պինջ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pind͡ʒ]
վանկեր՝ պինջ
- Ղարաբաղ՝ բութ, գուլ (դանակ)
- ոչ սրամիտ, բութ ◆ Նրա խոսքը մեր Ղարդադիլի խոսքիցը թա ավելի սուր չի - պինջ (բութ) էլ չի։ ◆ ՀՍ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։