Հայերեն բարբառային բառ

պիպիկ 1

խմբագրել

վանկեր՝ պի•պիկ 

  1. Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Հազրո, Կարին, Խարբերդ, Մուշ, Վան՝ աչքի բիբ ◆ Աչքի արյունը օխտը գազ շըկըկի էր տալիս, ափսոս, որ մի անգամից պիպիկը չպըլխաց (չպատռվեց), որ լուսավորվեր (կուրանալ), վերջանար։ (Պերճ Պռոշյան)
  2. Վան՝ (մանկ․) փոքր երեխա կամ տիկնիկ
  3. Նիկոմեդիա, Խարբերդ՝ (մանկ․) հախճապակու՝ հայելու՝ ապակու այլ փոքր փայլուն կտոր

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. աչքներդ պիպիկը տրաքի, կուրանաք, աչքներդ կուրանան ◆ Վայ, կրեմ ձեր գլուխն, ազափ տղեք, աչքներիդ պիպիկը տրաքի, թե որ սրան տեսնիք ոչ։ (Պերճ Պռոշյան)
  2. գալու պիպիկ, Խարբերդ՝ փողոցներում թափված գունավոր շշերի կտորներ
  3. քու աճկի պիպիկը կարեմ,
  4. աչքիդ պիպիկը էլլա, Խարբերդ՝ (անեծք) -կուրանալ

Հայերեն բարբառային բառ

պիպիկ 2

խմբագրել

վանկեր՝ պի•պիկ 

  1. Մարաշ՝ բոբիկ ◆ Ամա խրոխպեր, իս պիպիկ իմ։ Ած

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։