Հայերեն բարբառային բառ

պիտեր 1

խմբագրել

վանկեր՝ պի•տեր 

  1. Զեյթուն՝ մի տեսակ բույսի հատիկներ
  2. սերմացու ցորեն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

պիտեր 2

խմբագրել

վանկեր՝ պի•տեր 

  1. Թբիլիսի, Պոլիս, Մուշ՝ պիտեի, պիտեին պիտեիր, պիտեյանք, պիտիս) ◆ Պետք էր, արժան էր։ Աստձու կամքին ինչ կանանք անի, հալբաթ էսնես պիտեր: ԳԱ ◆ Վարդենի փեշտ քսվեի դուռդ բուսնեի, Անցնեիր դառնայիր փեշտ քսվեի։ ՀՊԵ ◆ Ախճիկ, ախճիկ, հայ ախճիկ, էրեսըդ չըչըլ ախճիկ, Դյուն մեր տյունը հարս պիտիս, քուրըս քեզի տալ ախճիկ։ (Գարեգին Սևունց)

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. մալին պիտեր տեր, որդուն պիտեր հեր, Մուշ՝ միայն տերը կարող է իր անասունը լավ խնամել, և միայն հայրը՝ որդուն լավ դաստիարակել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։