որևէ բանի պարագա, որևէ գործածության իր՝ առարկա ◆ Գրենական պիտույքներ:◆ Թեյից հետո Մինասյանը շտապեց գնալ գրավաճառանոց, ուր դասագրքեր և դասական ուրիշ պիտույքներ գնեց նոր ուսումնարանի հմար։(Նար-Դոս)◆ Տանում էր հետը մի վրան, անկողին և եփել-թափելու անհրաժեշտ պիտույքներ:(Վահան Թոթովենց)
զանազան պետքեր բավարարելու նյութ՝ մթերք
(հզվդ․) մարդու ապրելու անհրաժեշտ միջոց ◆ Իր կյանքին անբաժան ընկերն էր այս տոկուն կաշիե պարկը, որով ամեն իրիկուն իր տան պիտույքը, հացն ու միսը կտաներ։(Գրիգոր Զոհրապ)
կարիք, պահանջ, պետք ◆ Վերաս ինչպես կապար ծանրացան Կյանքի պիտույքը, մարդկան չարության։Հովհաննես Հովհաննիսյան
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
