Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)•լեճ 

  1. Նոր Բայազետ, Արարատյան, Ուրմիա, Կարին, Մուշ, Վան՝ բերքահանավաքից հեո մնացած մանր չզարգացած արմտիք (կարտոֆիլ, սոխ, ձմերուկ և այլն), որ աղքատներն են հավաքում ◆ Երբ էկավ բոստանի մեջ՝ տեսավ, որ արքաորդին պլեճի ման կը գա։ Սե
  2. Մուշ՝ թթու դրած, թթվեցրած մանր ձմերուկ, մեջը երբեմն խաղողի ողկույզներ դրած

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. պլեճ անել, Նոր Բայազետ՝ - թիով կամ արորով հողը քանդելով մանր արմտիքը (գազար, բողկ և այլն) հանել ◆ Խեղճ կին է, փող չունի շաղգամ առնելու, եկել է պլեճ կանի։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)•լեճ 

  1. Սեբաստիա՝ գոմեշի ձագ
  2. (փղքշ․) սիրուն, թմբլիկ երեխա

Արտահայտություններ

խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)•լեճ 

  1. Սեբաստիա՝ իլիկի վրա լցված մաած կոնաձև թեռ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։