Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)•լը•լած 

  1. Նոր Ջուղա՝ խեղճացած, ապուշ կտրած ◆ Նա պլըլած նստեր էր մի անկյունում ու գլուխը կախ գցել։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։