Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)լ•լոկ 

  1. մաքուր սանրած` գզած բրդյա թել գլանաձև կծիկ, որից չուլ գործողները թեզան են շինում

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։