պլնկոտ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [plŋkɔt]
վանկեր՝ պ(ը)լ•ն(ը)•կոտ
- Վան՝ պատառոտված, գջլտած ◆ Պլնկոտ շորեր։ (Հրաչյա Աճառյան)
- պատառոտված շորերով ◆ Պլնկոտ մարդ։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։