պլնչոտ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [plnt͡ʃʰɔt]
վանկեր՝ պ(ը)լ•ն(ը)•չոտ
- Մուշ՝ քիթը միշտ կեղտոտ, խլնքոտ ◆ -Կղտոտն էկավ, պլնջոտն էկավ,-ձեն կիտեն էրեխեք։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- քոսոտ, հիվանդոտ ◆ Մինակ պլնջոտ մաքի մե կը մնա գող-ավազակներու ձեռք։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- անպետք, իրենից ոչինչ չներկայացնող ◆ Ինք կռներ փաշի մե տղի կնիկ եղներ, մկա դեղ պլնջոտն է առի։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։