Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)լ•շա•կել 

  1. Ղարաբաղ՝ աչքերը հառած ակնապիշ նայել ◆ Ադամա խավարին մեչ մենակ կպըլըշամ ես, մենակ ու լեղապատառ։ ԱՏՍ ◆ Ի՞նչ ես պլըշել, ու՞մ ես մտիկ անում։ Սահակ Ամատունի ◆ Թե որքան հրաշալի էր Մանուշակը յուր կորացրած չէր տված դատելու, այդ զգալի էր նույն ամին այնտեղ մթնումը աչքերը պլշացրած, նրանց վերա տնկած և շնչառությունը հազիվ պահող երիտասարդին։ (Պերճ Պռոշյան)
  2. հիացած նայել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։