Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)•լոճ 

  1. Վան՝ (մանկ․) բլոճ, բողոճ ◆ Հինչքան մրջեմնը, պղոճ կա, լոխ յրան ըն տեռնում, էնքան օտում ըն, վըեր ջանը տուս ա կյամ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Քյնամ ա, քյնամ, տըեսնըմ ա մին կանաչ տեղ մին մարթ նստած, ամմա ընդրա կլոխը պղուճնեն օտըմ են։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  2. որդ
  3. Նոր Նախիջևան՝ ճիվաղ, երևակայական հրեշ, որով երեխաներին վախեցնում են

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. պոլոճի պես տանը նստիլ, Նոր Նախիջևան՝ տանից բոլորովին դուրս չգալ
  2. սև պողոճ, մի տեսակ սև ու ժանտահոտ միջատ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)•լոճ 

  1. տե՛ս պոլոճիկ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)•լոճ 

  1. շաղգամի նման կլոր

Արտահայտություններ

խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)•լոճ 

  1. Մուշ՝ նոր գլուխ բռնած և հազիվ խնձորի մեծությամբ դարձած ձմերուկ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։