պլոր
Հայերեն բարբառային բառ
պլոր 1
խմբագրել- ՄՀԱ՝ [plɔɾ]
վանկեր՝ պ(ը)•լոր
- Խարբերդ՝ ընդհանրապես՝ կլորակ՝ բոլորակ առարկա, գունդ ◆ Ցեխից պլուլներ էին դնում օջախի կողքին։ (Եղիազար Կարապետյան)
- Խարբերդ՝ մսից կամ կորկոտից պատրաստած փոքրիկ կլորակ՝ ընկույզի չափ, քյուֆտա
- Արարատյան, Կարին, Գորիս, Մուշ, Վան՝ ամորձիք ◆ Գարնան գետ կու գա։ Ձեր իրկներաց պլոնիեր կը բիրի ձի եգ-չորթան։ Սասնա ծռեր ◆ Աճաու պլուրքիր խանիցա։ Բնվ
- Կաղապար:Կյուր կիսաչոր ծիրան
- Խարբերդ՝ ձվի դեղնուց
- Մոկս՝ մանր շաղգամ
Արտահայտություններ
խմբագրել- ցչդի պլոր, Խարբերդ՝ ցրդի ծառի սիսեռի մեծության կլորիկ ու կարմրագույն պտուղը ◆ Այս ծառը ունի նաև սիսեռի մեծությամբ և անոր պես կլորիկ ու կարմրագույն պտուղներ, զոր «ցրդի պլոր» կ'անվանեն գյուղացիները։ Համո Սահյան
Հայերեն բարբառային բառ
պլոր 2
խմբագրել- ՄՀԱ՝ [plɔɾ]
վանկեր՝ պ(ը)•լոր
- Խարբերդ՝ փձեռքի թաթ չռված մատներով, որով գրող են չափում, մճիկ, չանչ, գրող, գործ է ածվում արտահայտության մեջ
Արտահայտություններ
խմբագրել- պլոր անել, Ղարաբաղ՝ ձեռքի հինգ մատները չռելով և մեկի վա ուղղելով չանչել, որ նշանակում է «գրողը քեզ տանի, մեռնես» ◆ Էտ կնեգյը պլոր ա անում, ասում.-Ա մըեռած, էտ հինչ ը՞ս ըտեղ վեր ընգալ։ ՆԼՂԺԲ
- պլորը քեզ տանի, գրողը քեզ տանի, մեռնես
- պլորս բկիդ կենա, ցավը բկիդ կպչի, մեռնս
Հայերեն բարբառային բառ
պլոր 3
խմբագրել- ՄՀԱ՝ [plɔɾ]
վանկեր՝ պ(ը)•լոր
- Կարին, Վան՝ գութանի մաս ◆ Սա էլ պլորն է։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։