պլպստան
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [plpstɑn]
վանկեր՝ պ(ը)լ•պ(ը)ս•տան
- Արարատյան, Մուշ՝ փայլուն, շողշողուն, պլպսացող, փայլփլող ◆ Պլպստան ճակատ ունի։ Սահակ Ամատունի ◆ Պառավ մը Դավիթին հաց տարավ և տեսավ, որ Դավիթ ինկեր է անտառի մեջ՝ հոգնած ու քրտնած և այդ տեղի գազանները կը հալածի։ Պառավը կը ձայնե.-Դավիթ, արի հաց կեր, անոնք կը հանգստանան։ Դավիթ պատասխանեց.-Մամի, սարի պլպստանները չեն դադրեր։ Ած
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։