պլտուխ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pltuχ]
վանկեր՝ պ(ը)լ•տուխ
- այտ, թուշ, բլդուղ ◆ Ինչքան տղատերերն ու Գարեգինն ասին զուռնաչուն, որ նանց կենա, նա ավելի էր պլտխներն (այտերն) ուռցնում ու աղալի տեղերիցն ածում։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Կեսը ճխտըմ ա մի պլտուղը, կեսը՝ մի պլտուղ: Աշոտ Հովհաննիսյան
- Վան՝ բերանը մեծ պատառ առած, այտերն ուռեցրած
Արտահայտություններ
խմբագրել- պլտուխ անել, որևէ բան բլդուղը լցնել պահել, թուշը՝ բլդուղը ուռցնել (օդով, ջրով, ուտելիքով և այլն) ◆ Ջուրը պլտուխ արեց, փչեց վրիս։ Սահակ Ամատունի
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։