պխպխկուն
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pχpχkun]
վանկեր՝ պ(ը)խ•պ(ը)խ•կուն
- Վան՝ պխպխկացող, դդչացող, գլգլան ◆ Պխպխկուն ակունք։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Ծառք ու ծաղկունք, զուլալ ճրեր ու պըխպըխկուն ակունք ծե կ'սիրեն։ ԱՏՍ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։