պհամ

Հայերեն բարբառային բառ

• ՄՀԱ՝ [phɑm]

վանկեր՝ պ(ը)•համ 

1. Ղարաբաղ՝ տե՛ս բհամ

Արտահայտություններ

1. պհամ կյալ
   1. առաջանալ, ծնվել ◆ Ըսեցի, ես ճրից եմ պհամ եկել, ծովը ինձ քյար չի անի։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
   2. հայտնվել, երևան գալ ◆ Մին օր էս Թագավորը իրան վազիրին կանչում ա, ասըմ ա. «Վազիր, ես ուզում եմ... քյամ տենամ էս ինդ ղայդի միլլեթ, ա, որ ֆողումս պհամ ա էկել ու սաղ ըշխարքն իրան աղ ու հացով ըրմացել ա»։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։