Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ պնդել
վանկեր՝ պ(ը)ն•դել
պինդ + -ել
Բայ
- հաստատակամորեն պաշտպանել՝ հաստատել իր ասածը՝ կարծիքը՝ տեսակետը, իր ասածի վրա հաստատ մնալ ◆ Եվ վստահաբար կարող եմ պնդել, որ խաչակիրների շարժումը Եվրոպան նետեց հետադիմության մեջ։ (Ավետիք Իսահակյան)
- համառել, համառորեն իր ասածը կրկնել ◆ Ես քեզ բացատրում եմ, իսկ դու էլի քոնն ես պնդում: ◆ Հայրիկ, շատ որ պնդես, կպարեմ։ (Նար-Դոս)
- պահանջը՝ ցանկությունը անխախտ պահել, պահանջից՝ ցանկությունից չհրաժարվել ◆ - Հայրիկ, շատ որ պնդես, կպարեմ։ (Նար-Դոս)
- պնդացնել, ամրացնել ◆ Ձիաների ոտները պնդեցին ոտնակապերով, թողեցին գետեզերքի շամբուտներում արածելու։ (Րաֆֆի)
- (փխբ․) սրտապնդել, քաջալերել
- (խսկց․) պնդանալ
- պահանջել, ստիպել, ասել (ժղ․), խոսքը առաջ գցել
- համառել, կամակորել, համառանալ (հզվդ․), (հնց․)՝ վակժուժել, խժդալ, վակժույժ լինել, (բրբ․)՝ կանգռել, սնդռել, կողքի ընկնել, կողի ընկնել, կողը դեմ տալ, կողքը հաստացնել, ոտքը պինդ դեմ անել, ոտքը պնդել, երկու ոտքը մի մաշիկ դնել, պպին կանգնել, պորտուն կանգնել, կրնկին կանգնել, սատանի ձին թամքել, սատանի ձին հեծնել, ձիգ կենալ
- պնդացնել, ամրացնել, ամրապնդել, ամրակել
- սրտապնդել, քաջալերել, ոգևորել, ոգեշնչել, խրախուսել, թևավորել, գոտևորել, գոտեպնդել, հորդորել, ներշնչել, ոգեպնդել, (հնց․)՝ պնդասրտել, պնդակազմել, ջլապնդել, (հզվդ․)՝ սրտավորել, սրտազինել, սրտացնել, թևաբուսել, ողերձել, սիրտ տալ, թև տալ, ծոցը քար դնել, (գվռ․)՝ ոտ տալ
- պրկել, ձգել, լարել, պնդացնել, քաշել (ժղ․), (գվռ․)՝ զլել, կքել, ձիգ տալ
- պնդանալ, թանձրանալ, մածնուլ (հին), լերդանալ (գվռ․)
- սիրտը պնդել - վախը հաղթահարել, արիանալ, զորանալ ◆ Սոսը էս թուք ու մուրը որ առավ, սիրտը պնդեց:(Պերճ Պռոշյան)
-
| Խոնարհում
|
|
| Անորոշ դերբայ
|
պնդել
|
| Ենթակայական դերբայ
|
պնդող
|
| Հարակատար դերբայ
|
պնդած
|
| Համակատար դերբայ
|
պնդելիս
|
| Անկատար դերբայ
|
պնդում
|
| Վաղակատար դերբայ
|
պնդել
|
| Ապակատար դերբայ
|
պնդելու
|
| Ժխտական դերբայ
|
պնդի
|
| անձ
|
եզակի
|
հոգնակի
|
| առաջին
|
երկրորդ
|
երրորդ
|
առաջին
|
երկրորդ
|
երրորդ
|
| Սահմանական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
| Անկատար ներկա
|
պնդում եմ
|
պնդում ես
|
պնդում է
|
պնդում ենք
|
պնդում եք
|
պնդում են
|
| Անկատար անցյալ
|
պնդում էի
|
պնդում էիր
|
պնդում էր
|
պնդում էինք
|
պնդում էիք
|
պնդում էին
|
| Ապակատար ներկա
|
պնդելու եմ
|
պնդելու ես
|
պնդելու է
|
պնդելու ենք
|
պնդելու եք
|
պնդելու են
|
| Ապակատար անցյալ
|
պնդելու էի
|
պնդելու էիր
|
պնդելու էր
|
պնդելու էինք
|
պնդելու էիք
|
պնդելու էին
|
| Վաղակատար ներկա
|
պնդել եմ
|
պնդել ես
|
պնդել է
|
պնդել ենք
|
պնդել եք
|
պնդել են
|
| Վաղակատար անցյալ
|
պնդել էի
|
պնդել էիր
|
պնդել էր
|
պնդել էինք
|
պնդել էիք
|
պնդել էին
|
| Անցյալ կատարյալ
|
պնդեցի
|
պնդեցիր
|
պնդեց
|
պնդեցինք
|
պնդեցիք
|
պնդեցին
|
| Ըղձական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
| Ապառնի
|
պնդեմ
|
պնդես
|
պնդի
|
պնդենք
|
պնդեք
|
պնդեն
|
| Անցյալի ապառնի
|
պնդեի
|
պնդեիր
|
պնդեր
|
պնդեինք
|
պնդեիք
|
պնդեին
|
| Պայմանական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
| Ապառնի
|
կպնդեմ
|
կպնդես
|
կպնդի
|
կպնդենք
|
կպնդեք
|
կպնդեն
|
| Անցյալի ապառնի
|
կպնդեի
|
կպնդեիր
|
կպնդեր
|
կպնդեինք
|
կպնդեիք
|
կպնդեին
|
| Հարկադրական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
| Ապառնի
|
պիտի պնդեմ
|
պիտի պնդես
|
պիտի պնդի
|
պիտի պնդենք
|
պիտի պնդեք
|
պիտի պնդեն
|
| Անցյալի ապառնի
|
պիտի պնդեի
|
պիտի պնդեիր
|
պիտի պնդեր
|
պիտի պնդեինք
|
պիտի պնդեիք
|
պիտի պնդեին
|
| Հրամայական եղանակ
|
|
|
դու
|
|
|
դուք
|
|
| Ապառնի
|
|
պնդի՛ր
|
|
|
պնդե՛ք
|
|
|
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
