Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)•նոթք 

  1. Սեբաստիա, Վան՝ բարք, բնավորություն, բնություն

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։