Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)ն•չ(ը)•լատ 

  1. կարճ ու տափակ ծայրով քիթ այդպիսի քիթ ունեցող քիթը ընկած, քիթը կտրած

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։