պոժոն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ պո•ժոն
- Ուրմիա՝ մետաքս, մետաքսաթել ◆ Տարած պոժոժը մի չոնչուլից ավելի կըլներ։ Սահակ Ամատունի
- շերամի պատյանը, բոժոժ
- շմանած մետակսի փոքրիկ փաթիլ, որը հնում դնում էին թանաքամանի մեջ որպես սպունգ ◆ Հենց իմանաս մեր հին պղնձե կոթավոր գվիթները են, մեջը պոժոժը դրած, որ հոպ տամ գրչով պոժոժից թանաքը ծվի գրչի ծայրը։ (Պերճ Պռոշյան)
- Ղարաբաղ, Գանձակ՝ գանգուր մազերի խոպոպ
- մետաղյա լեզվակով, որը շարժվելով դիպչում է զանգակի պատերին և հնչեցնում, բուրվառի զանգակ (փխբ․)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։