պոյ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ պոյ
- Պոլիս, Եվդոկիա, Խարբերդ, Մուշ, Ալաշկերտ, Արաբկիր՝ բոյ, հասակ ◆ Չինար-մինար պոյ ունիս, էրնեկ առնողիդ հոգուն։ Ահ
- բարձրության չափ
- երկարության չափ ◆ Իրեք պոյ կացինք։ (Նիկողայոս Մամիկոնյան) ◆ Պոյ մը մինչև Կավի Դարը երթայիք, աղեկ մը հասկնայիք ինչ որ եղեր է։ ՀՄնձ
Արտահայտություններ
խմբագրել- Պոլիս՝ պոյ պոյ հարս ընես
- Պոլիս, Պարտիզակ՝ պոյ-պոս - բարձր հասակ ու գեղեցիկ արտաքին, Բոյ բուս:◆ Հիչ մեկը չըլմանիր քու պոյին-պոսին։ (Հ․Տեր-Հակոբյան) ◆ Քու պիչիմոմ պոյդ պոսդ թագավորի կըլմանի։ Փոլատ
- Պոլիս՝ պոյդ-սրչի - մեռնես (անեծք)
- Պոլիս՝ պոյդ վեր չելլա - մեռնես, չզորանաս (անեծք)
- Պոլիս, Պարտիզակ՝ պոյն ի վեր նայել - ոտից գլուխ հիանալով նայել ◆ Յավրուս քալել, ես պոյն ի վեր նայեի։ Գուրգեն Մահարի
- Խարբերդ՝ պոյեդ մարդ մը իյնի հազար կտոր կըլլի - դու շատ մեծ ես, ինչու ես փոքրերի հետ ընկնում
- պոյե մարդ կը կախվի - բարձրահասակ ու բարեձև է
- ամբողջ հասակով ◆ Պոյոյքը մեկ գետին ինգավ։ ՆՄկրտչ
- Պոլիս՝ հորը փորես նը՝ պոյիդ չափ փորե - եթե ուրշի համար հոր փորես, իմացիր որ ինքդ կընկնես մեջը
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ պոյ
- Ագուլիս՝ զարմանքի բացականչություն ◆ Պոյ, ախչի, թոզա դայրա, թոզա շըլապմ դրե՞ծ էդ շտեղան ա։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ
խմբագրելՀայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ պոյ
- Ակն՝ երկու կանգուն բարձրությամբ անորոշ տեսակի խոտ, որ ծեծելով՝ իբրև համեմ խառնում ես ծոթրինի հետ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։