պոնծ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ պոնծ
- Արարատյան՝ կոտրած կժի կտոր, կոտրած կավե ամանի տակի մասը, խեցի ◆ Կնիկ, կնիկ էդ պոնծով մի ջուր խմեմ։ Ահ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։