պոնծ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ պոնծ
- Արարատյան՝ կոտրած կժի կտոր, կոտրած կավե ամանի տակի մասը, խեցի ◆ Կնիկ, կնիկ էդ պոնծով մի ջուր խմեմ։ Ահ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։