պոչանք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ պո•չանք
- Արարատյան՝ ցորենի մաղելու ժամանակ դուրս եկած պաճախառն տականք , որն իբրև կուտ տալկս են հավերին ◆ Ցորենից պոչանք շատ դուրս եկավ։ Սահակ Ամատունի
- (նորբ․) թափոն, արտադրության տվյալ փոշին, այլևս ոչ պիտանի նյութ ◆ Ամեն տարի մի կողմ են թափում տասնյակ միլիոն խորանարդ մետր քարանյութեր, որոնք կոչվում են թափոն կամ պոչանք։ Ս․ Մելքոնյան
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։