պոպոքի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ պո•պո•քի
- Ղարաբաղ, Ղազախ՝ ընկույզի ծառ, ընկուզենի ◆ Ձեն ա գալի, ըս ... Էսինչ ձեն պտի ըլնի, էն տեսնիմ պըպըքքենի, տանձըքենի ծառերը կուտրատելով գզանը կորավ գնաց։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։