պոռնիկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɔrˈnik]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ պոռնիկ
վանկեր՝ պոռ•նիկ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ հունարեն πόρνος (արական), πόρνη (իգական)՝ -իկ վերջածանցի հավելմամբ, որ թերևս իրանական կազմությունից է։
Գոյական
- հասարակաց կին
- առհասարակ՝ շնություն անող մարդ (առավելապես՝ կին), շնացող
- (փխբ․) ծախու՝ ծայրահեղորեն անսկզբունք մարդ
Հոմանիշներ
խմբագրել- պոռնկուհի, անառակուհի, տարփուհի, ցնծուհի, լրբուհի, հանրակին, մարմնավաճառ, անձնավաճառ, սիրավաճառ, անառակ, անբարոյական, լիրբ, բոզ, փչացած, շնացող, անզգամ, ցոփ, կաթոտ, թեթևաբարո, պագշոտ, ախտաբույծ, ախտասեր, ախտամոլ, զազրասեր, զազրամոլ, հեշտամոլ, հեշտասեր, պղծամոլ, պղծասեր, տռփամոլ, տռփասեր, ցանկասեր, ցանկամոլ, ցոփամոլ, ցոփասեր, (հնց․)՝ խենեշ, հայրատ, ճակաճան, խառնակ, խառնագնաց, խառնակյաց, շնամիտ, շնացյալ, բղջախոհ, մախազ, սեղեխ, վարձակ, աղիճ, մելոմագնաց, վայրագնաց, գիջասեր, գիջամոլ, գիջակենցաղ, բազմասեղեխ, բազմահոմանի, անձնարմատ, խեղաբարո, (ժղ․)՝ ծախու, ծախվող, (գվռ․)՝ հրապարակ, փոստալ, ջլթիկ, թեթև վարքի տեր, ի նոցանե, առու թռչող, առու թռած, դուրս ընկած, աչքը դուրս, ոտքը դուրս, ծամը կտրած, փեշից կորած
Արտահայտություններ
խմբագրել- պոռնկի լաց լալ - կեղծ լաց դնել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։