պոտոք
Հայերեն բարբառային բառ
պոտոք 1 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [pɔˈtɔkʰ]
վանկեր՝ պո•տոք
- Ղարաբաղ՝ լծի կենտրոնում ցցած երկու կարճ ու հաստ փայտե սեպերը, որոնց մեջտեղից անց են կացնում շղթայի ծայրը և կապում, բկի, հավուկ ◆ Լիզու էլան ու խոսեցին մալուխն ու փամփալը, խչուկը, ծիլիբը, նուբարը, պոտոքն ու մախալը։ Ահ
- Արարատյան՝ լուծի շղթա
Արտահայտություններ խմբագրել
Հայերեն բարբառային բառ
պոտոք 2 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [pɔˈtɔkʰ]
վանկեր՝ պո•տոք
- Ուրմիա՝ նախշ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։