պուճախակեր

Հայերեն բարբառային բառ

• ՄՀԱ՝ [put͡ʃɑχɑˈkɛɾ]

վանկեր՝ պու•ճա•խա•կեր 

1. Ղարաբաղ՝ անկյունների` թաքուն տեղերում ուտող, գաղտնի ուտող ◆ Լավ ա արտըտ ինի մուրըխակեր, քան կնեգյըտ ինի պուճըխակեր: ՆԼՂԺբ
2. շատակեր

Արտահայտություններ

1. պուճըխատակերն ըննիլ, Ղարաբաղ՝
   1. մանրազնին որոնել
   2. հիմնական բաները թողնել, երկրորդականների ետևից ընկնել

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։