Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [put͡ʃuˈt͡ʃɑχ]

վանկեր՝ պա•ճու•ճախ 

  1. Նոր Ջուղա, Չարմահալ՝ տե'ս պուճուխ
  2. մի անկյունաչափ տեղ ◆ Լևոնը Ջուղա մէ պուճուճախի մեջ ապրում։ ՍԲ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։