պուշուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [puˈʃuk]
վանկեր՝ պու•շուկ
- Սեբաստիա՝ մաքուր, սիրուն, պուպուշ (ասվում է երեխային փաղաքշելիս՝ գլուխը շոյելիս)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։