պուպոթ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [puˈpɔtʰ]
վանկեր՝ պու•պոթ
- Վան՝ ֆեսի մեջտեղում խողովակաձև փոքր ցցված, որի միջով թել անցկացնելով ծոպը ամրացնում են
- որևէ բարձունքի գագաթի ամենասրածայր մասը
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։