պուպուճա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pupuˈt͡ʃɑ]
վանկեր՝ պու•պու•ճա
- Սեբաստիա՝ տափակ աման (հաճախ ամանի տակ), որի մեջ ոսկերիչները կլայեկ են լցնում
- (փխբ․) շատ փոքր խղճուկ տնակ ◆ Պուպուճա մը շիներ, գլուխը մեջն է խոթեր։ (Կարապետ Գաբիկյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։