Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պու•պու•ճա 

  1. Սեբաստիա՝ տափակ աման (հաճախ ամանի տակ), որի մեջ ոսկերիչները կլայեկ են լցնում
  2. (փխբ․) շատ փոքր խղճուկ տնակ ◆ Պուպուճա մը շիներ, գլուխը մեջն է խոթեր։ (Կարապետ Գաբիկյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։