Հայերեն

վանկեր՝ պուռ 

Բառակազմություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) նստվածք, դիրտ (կոպերի վրա ևն) ◆ Եվ գնում ենք խարխափելով անլվա դարերի պուռը աչքերիս։

Աղբյուրներ

խմբագրել

վանկեր՝ պուռ 

  1. Կարին, Ախալցխա՝ դանակի բերան, սայր
  2. Վան՝ դանակի՝ դաշույնի՝ թրի և այլնի կոթի բռնելու տեղը
  3. Վան՝ բուռ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։