պուտաղ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [puˈtɑʁ]
վանկեր՝ պու•տաղ
- Խարբերդ՝ Եվդոկիա, Խարբերդ՝ փայտի՝ տախտակի հանգույց ◆ Շատ գործածական է ասոր փայտը՝ շնորհիվ իր կակուղ, նվազ վարակավոր (պուտագ) և ուղիղ բունին։ Համո Սահյան
- Նոր Նախիջևան՝ ծառի ոստ, ճյուղ ◆ Ատ թաթավ ասածըտ խո՞ւշ, է ինչ որ ծառին պուտաղը տեսավ իսե՝ քա վրան թառե։ Ռափայել Պատկանյան
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։