պպճիլ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pːt͡ʃil]
վանկեր՝ պ(ը)պ•ճիլ
- Պոլիս, Խարբերդ՝ հախճապակու նման դառնալ (անիմաստ՝ չտեսնող հայացք ունեցող աչքերի մասին) ◆ Ըսե, ով Արև ... խապար մը, խապրիկ մը ինծի աստված կա՞ հոն, ինչպես է, կըսեն հիմա անորն ալ մեր տեր Ղուկասին պպճած աչքեր եղ եղեր, կնային ու չեն տեսնար։ (Թլկատինցի)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։