պռնել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [prnɛl]
վանկեր՝ պ(ը)ռ•նել
- բռնել
- Մուշ, Բաղեշ՝ կատարել, լսել ◆ Ճոջի խոսք ով օր չպռե, հ'մեն անգամ գլուխ քարին կառնե։ Հժհք
- Մուշ, Բաղեշ՝ դպչել ◆ Կայնիր, ես առնիմ նետ անեղ, կայնիմ տուռ, գալուն պես դըրբ մի զարկիմ, կամ պռնե, կամ չպռնե, էտ էլ իմ բախտ։ Հժհք
- Մանազկերտ՝ աշխատելու վերցնել, վարձել ◆ Կասա էտոր. - Զի չպռնե՞ս քըզի մշակ։ Հժհք
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։