Հայերեն բարբառային բառ

պռշկել 1

խմբագրել

վանկեր՝ պ(ը)ռ•շ(ը)•կել 

  1. Ղարաբաղ, Շուլավեր, Արարատյան՝ տխուր-տխուր կանգնել նայել, խեղճանալ, քիթը կախել ◆ Ես էլ պըռկըշած, հույսս կտրած, տղերումս նստած խզատակս (ծոծրակս) ի քորում։ (Հարո Ստեփանյան)
  2. Արարատյան՝ աչքերը տխրորեն հառած ուշադիր նայել ◆ Սերիկն էլ ... պռկշել է մորը դեմքին արցունքոտ։ Հովհաննես Թումանյան

Արտահայտություններ

խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

պռշկել

խմբագրել

վանկեր՝ պ(ը)ռ•կ(ը)•շել 

  1. տե՛ս պշկել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։