Հայերեն բարբառային բառ

պռշկել 1 խմբագրել

վանկեր՝ պ(ը)ռ•շ(ը)•կել 

  1. Ղարաբաղ, Շուլավեր, Արարատյան՝ տխուր-տխուր կանգնել նայել, խեղճանալ, քիթը կախել ◆ Ես էլ պըռկըշած, հույսս կտրած, տղերումս նստած խզատակս (ծոծրակս) ի քորում։ (Հարո Ստեփանյան)
  2. Արարատյան՝ աչքերը տխրորեն հառած ուշադիր նայել ◆ Սերիկն էլ ... պռկշել է մորը դեմքին արցունքոտ։ Հովհաննես Թումանյան

Արտահայտություններ խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

պռշկել խմբագրել

վանկեր՝ պ(ը)ռ•կ(ը)•շել 

  1. տե՛ս պշկել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։