Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)ռ•պ(ը)ռ•տո•տուն 

  1. Արարատյան՝ շատ թթված (խմորի մասին), քացախած

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. երեսը (դեմքը) պռպռտոտուն խմոր դառնալ, տխրել, երեսը թթվեցնել ◆ Սիրաշահ լեզուն բերանումը փակվել էր, քաղցր դեմքը քացախած պռպռտոտուն խմոր էր դարձել։ (Պերճ Պռոշյան)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։