Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ պ(ը)•սի•խո•լո•գիզմ

Ստուգաբանություն

‹психологизм <հուն. հուն.psyche-հոգի և logos-խոսք, հասկացություն, ուսմունք բառերից

(փիլ․) սուբեկտիվ իդեալիզմի տարատեսակներից մեկը, որ օբյեկտիվ իրականությունը հանգեցնելով զգայությունների ամբողջության՝ փիլիսոփայությունը հիմնում է հոգեբանության, իսկ տրամաբանությունն ու իմացության տեսությունը՝ ներքին փորձի վրա
(գիտ․) հասարակության ու հասարակական երևույթների և նրանց պատմության իդեալիստական ըմբռման տարատեսակներից մեկը, որ հասարակական կեցությունը բացատրում է՝ մարդկանց հոգեբանությունը
(թատր․) թատրոնում բնորոշումն այնօրինակ դերասանական խաղի, որ աչքի է ընկնում գործող անձի հոգեկան ապրումների չափազանց, հիվանդագին չափերի հասնող ընդգծմամբ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։