Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)ս•մա•մա 

  1. Վան՝ (սղված Պսիկ մամից) հորեղբոր կինը ◆ Պըսմամետ ու ամեն թաղցի բարեկմներտ պարը կանեն, մե չ'մոռանաս։ ԱՏՍ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։