պսպեղ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pspɛʁ]
վանկեր՝ պ(ը)ս•պեղ
- Արարատյան, Ուրմիա, Կարին, Վան, Մոկս՝ աչքի բիբ ◆ Իմ կովու ջուխտ կուտըշներ մտնեն ջուխտ աչկերացտ պսպեղ խանեն։ (Հրաչյա Աճառյան)
- աչքի լույս ◆ Աչքիս պսպեղ չկա, չեմ կարում կար անիլ։ Սահակ Ամատունի
- լույսի նշույլ
- Ուրմիա՝ շատ փոքր, քիչ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։