պսպոր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pspɔɾ]
վանկեր՝ պ(ը)ս•պոր
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Ուրմիա, Խարբերդ, Մուշ, Սասուն, Մոկս, Վան՝ փոքրահասակ աղջիկ, որ տանը մանր գործեր է անում՝ օգնում է մորը ◆ Մի պսպոր չըկա, որ մե պանի ծեռ խասուցի... ես էտ հալիս նոր սափոր վերցնեմ ճուրը էթամ, ավել անեմ։ (Ձեռագիր)
- Նոր Բայազետ, Ղարաբաղ, Կարին, Մուշ, Վան, Շատախ՝ աչքաբաց, ճարպիկ (տղա) ◆ Համա տղեն շատ պսպոր տղա էր, ուզում էր, որ խորը օգնած հ'լներ։ Հժհք
- Սասուն՝ քաջ, սրտոտ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։